Thursday 25 January 2007

at nang maglaho ang mga inhibitions..



B: I love you. Mahal kita. Mahal na mahal na mahal. Ikaw lang talaga. Kahit gaano katagal, maghihintay ako. Basta wag lang ung ganito.
G: .....
B: Minahal mo ba ako kahit man lang konti?
G: ...............
B: Mahal talaga kita..
G: ....

5 mins left..
Nako naman.. wala na ba talaga akong panahong ikwento ang istoryang ito?

Shut down your computer now and quietly leave the room.
'Yes, Sir!' Naman talaga uh.. wala, wala na talaga. Kung kelan nasa mood ako para bigyan ng ending tong nilulumot ng istoryang to.. sige na nga.

For editing later..

Then she left..without saying a word..without him knowing if she's leaving for good, if she's leaving his life for real, or if she's gonna return to give life to his dreams again..

no promises.. with tears falling .. she left.

iipit na ang bookmark.. tulog muna tayo.. ^^



3 comments:

katrina said...

nag-aabang sa susunod na kabanata.. :)

rajhlexis said...

whoa! sobrang flattered naman ako.. totoo lang, nawawalan na naman ako ng ganang magsulat weh.. pero dahil napadaan ang nagbigay saken ng inspiration, naks, baka makapagsulat na naman ako nito..

tenksyu tenksyu po sa time..

rajhlexis said...
This comment has been removed by the author.